وحید جلیلی، مسئول دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در نشست هم‌اندیشی‌ای که دیروز در تالار ابن‌سینا دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد با ارائه گزارشی از «دشمن شناسان دوست فراموش» به سخنرانی پرداخت.
متن این سخنرانی به شرح زیر است:
«دشمن شناسان دوست فراموش» را می‌توان خطای استراتژیکی دانست که دچار بودیم، هستیم و خواهیم بود و بعید است که در این راه اتفاق خاصی رخ دهد تا زمانی که ما تهدیدها را مهم‌تر از فرصت بشناسیم و الان زمان برخورداری از نعمات جمهوری اسلامی است.
فلسفه تأسیس حکومت، جنگ با دیگران نبوده بلکه انجام کار فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و… است.
در بسیاری از مجامع فرهنگی پرسیدم که چه کسی داستان نویس انقلابی، شاعر و یا نویسنده ارزشی را می‌شناسد و نام ببرد که همه من را نگاه می‌کردند و کسی خاصی را نمی‌شناختند.
در سال 1371 مقام معظم رهبری در یادداشتی برای رحیم مخدومی نوشت که من پس از خواندن این کتاب سرمست شدم و زمانی که من می‌پرسیدم کسی رحیم مخدومی را می‌شناسد دوستان فرهنگی ما اطلاعی نداشتند.
در سال 72 که دانشجوی دانشگاه امام صادق (ع) بودم در روز جمعه‌ای رادیو اعلام کرد سیدمرتضی آوینی که در حال ساخت فیلم بوده است به شهادت رسیده است که به سرعت به دفتر بسیج آمدم و پارچه مشکی طلب کردم و گفتم می‌خواهیم زودتر بزنیم که مسئول دفتر پرسید آوینی کیست و من درباره شخصیت آوینی در موضوعات مختلف توضیح دادم و مسئول دفتر بسیج، شهید آوینی را نمی‌شناخت.
مسئول فرهنگی واحد بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (ع) تا آن روز نام آوینی را نشنیده بود در حالی که کلاس‌های آموزشی مختلفی می‌گذاشتند و وضعیت تهاجم فرهنگی را آموزش می‌دادند و در این کلاس‌ها در مورد مناطق مختلف شهر تهران آموزش می‌دادند و هیچ گاه از آوینی نامی آورده نشد.
مشکل ما همین مسائل است که هر چند سالی یکبار مهدویت، شیطان پرستی و… مد می‌شود.
در سفری به برازجان فردی آمد و خوش‌آمد گفت و توضیح داد که ما کار فرهنگی انجام می‌دهیم که من پرسیدم چه کاری انجام داده‌اید که گفت چهار گیگ از انحرافات شیطان پرستی را دانلود کرده‌ایم و در حال شناسایی گروه‌های دیگر هستیم که من پرسیدم فلانی و فلانی را می‌شناسید که جواب داد نه، و پرسید که آن ها چه کسانی هستند که من گفتم از بچه‌های همین شهر و همسایه شما هستند که آنها را نمی‌شناسید.
بار دیگر پرسیدم که آیا یک شیطان‌پرست دیده‌اید که جواب داد نه ولی آنها می‌گویند کشور را گرفته‌اند حال باید این فرد را با کسی که حزب‌اللهی است مقایسه کنیم.
مقام معظم رهبری بیش از هزار رمان خارجی مطالعه کرده‌اند و در مجلسی که با حضور نویسندگان برگزار شده بود درباره نام کتابی که به تازگی منتشر شده بود از آنها پرسیدند که هیچ‌کدام اطلاعی نداشتند.
پس از مدتی آقا پرسید آیا شما کتاب‌های جدید را مطالعه نمی‌کنید که پاسخ دادند فکر کنیم این کتاب جدیدا وارد بازار شده است.
اگر تصویر درستی از جامعه و رهبر نشان داده باشیم به این نتیجه می‌رسیم که نظریات حضرت آقا بسیار معنادار است.
علاوه بر توجه به تهدیدها و توطئه‌ها باید قدر داشته‌های خود را بدانیم و علاوه بر تولید فکری، تولید هنری نیز داشته باشیم.
چند روز پیش در دیدار با وزیر فرهنگ حماس در نشستی در تهران گفتم فیلم بازمانده را در ایران خیلی به نمایش گذاشتیم که جواب دادند من اسم فیلم را هم نشنیده ام و این جای تأسف دارد که پس از 20 سال این فیلم به مخاطب اصلی خود منتقل شد و این فیلم را در دو روز گذشته در جشنواره عمار غزه به نمایش گذاشتیم.
کتاب «خاک‌های نرم کوشک» که بالای 150 بار تجدید چاپ شده است را نخوانیم و ما اول باید مخاطب را جذب و سپس نظریات را منتقل کنیم.
فیلم دلشکسته تمام ارزش‌های دفاع مقدس را از بین برده است و با افزودنی‌ها فیلم را جذاب کرده‌اند مثل نمایش پسر زیبای شهیدی که استاد دانشگاه بوده و مادرش هم استاد است و دوست پدرش هم از امریکا آمده است که با این افزودنی‌ها فیلم را جذاب کردند.
کتاب شهید برونسی که به چاپ 150 رسید به سه دلیل بوده است او تنها یک بنا بوده است.
خاطرات «احمد احمد» در آخرش یادداشت‌هایی وجود دارد که الان شخص مغازه‌داری بیش نیست و آن کتاب را بخوانیم.
کتاب خاطرات خانم دباغ که هشت بچه داشته و مدت‌ها در زندان ساواک بوده و سپس به سوریه رفته و در پادگان‌ها آموزش می بیند و سپس روانه نوفل‌لوشاتو می‌شود و از آنجا با امام به ایران بازمی‌گردد و سپس فرمانده سپاه همدان می‌شود و … را مطالعه کنید حالا ما چه تعداد از این افراد را داریم و اگر شما ده صفحه از این کتاب را بخوانید کتاب را پایین نمی‌گذارید.
حرفی که مد می‌شود را همه تکرار نکنیم.
شما خود محصول خوب پخش کرده اید که مردم جذب نشده‌اند؟ زمانی که فیلم حضرت یوسف پخش می‌شد خیابان ها خلوت بود.
پرفروش‌ترین فیلم‌های ما کدام بوده است؟ از «کرخه تا راین» بگیر تا «آژانس شیشه‌ای» و «اخراجی‌ها» پس مراقب باشید مشهودات شما را فرانگیرد.
مردم ما ریشه‌های دینی و انقلابی دارند و عدالت رسانه‌ای برگزار نیست و به سایت بالاترین نگاه می‌کنید ودر فیس بوک می‌چرخید و می‌خواهید تصور سقوط نظام را نداشته باشید؟.
همه ماهواره دارند به این دلیل که می‌گویند حالا که قرار است از ولیعصر به بالا را نگاه کنم چرا اصلش را نبینم.
در همین جشنواره سوم عمار، فیلم‌ها در 700 نقطه کشور اکران شد که در یکی از شهرستان‌ها که در 60 کیلومتری شیراز قرار داشت سی‌دی در دستگاه گیر می‌کند و می چرخند و دو میلیون تومان پول جمع می‌شود و می‌روند لب‌تاپ می خرند و فیلم را نگاه می‌کنند.
من چهار سال در نشریه سوره بودم در اوایل که کار را شروع کردیم در جلسه‌ای به ما گفتند چرا فروش نداریم؟ فامیل‌هایتان هم مجله شما را نمی‌گیرند که ما در آن جلسه کلی شرمنده شدیم و پس از آن روی محتوا کار کردیم و بخش «توزیع پارتیزانی » را به آن اضافه کردیم و در دانشگاه امیرکبیر که در نزدیک ما بود پنج مجله نیز فروش نمی‌رفت ولی دانشگاه پیام نور سبزوار 35 مجله ما را خریداری می کرد.
عرض من این است که داشته ها و نداشته‌ها و توانایی‌هایمان را فهرست کنیم و ببینیم کدام طولانی‌تر می‌شود و آن موقع متوجه می‌شوید که خیلی کار انجام دهید.
کتاب بخوانید شعرهای قزوه را بخوانید قیصر امین‌پور را بشناسید، با خواندن کتاب «دا» یا «دباغ» بار اطلاعاتی خود را افزایش دهید.
ما به‌عنوان انسان محتاج خوراک فرهنگی هستیم تا تجربیات معنوی و انسانی کسب کنیم و هر مملکتی که هنر و رسانه قوی‌تری داشته باشد فرهنگی‌تر است.
زمانی که شما مصرف فرهنگی داشته باشید آن موقع نقاط مشترک زیادی خواهید داشت.
هیچ ملتی مانند ملت ما تجربه ندارد و یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌تری جنگ‌ها کار ماست و ما می‌توانیم این کارهای بزرگ را انجام دهیم.
بنده معتقدم دوست‌شناسی در این مقطع بسیار مظلوم‌تر از دشمن‌شناسی است.
