برای دانلود روی تصویر کلیک کنید:
گفتاری از وحید جلیلی، در باب آسیب شناسی نیروهای انقلاب
سؤال همیشگی: چه كار بايد كرد؟!
عمدتاً وقتي آدم به پايگاه‌هاي مختلف مي‌رود، سؤالي كه همه‌ی بچه‌ها مي‌پرسند اين است كه «چه كار بايد كرد؟»، «راهكار اجرايي چيست؟»، «ما نيرو داريم، امكانات داريم، اما چه بايد بكنيم؟» در برابر اين سؤالات يك راهكار اين است كه بگوييم شما اين امكانات را داريد، خُب حالا بياييد اين كار را بكنيد و هر كسي به فراخور حالش ممكن است يك پيشنهادي بدهد و انجام شود يا نشود، نتيجه بدهد يا ندهد. اما مي‌بينيم اين سؤال منحصر به يك یا دو پايگاه نمي‌شود و اپيدمي است.
يعني شما چه در تهران باشيد، چه در مشهد، چه در اليگودرز، چيزي است
كه بين همه حزب‌اللهي‌ها رايج است و همه كاسة «چه كنم؟ چه كنم؟» برداشته‌اند و شايد اشتباه باشد كه با يكي دو پيشنهاد بخواهيد معضل را برطرف كنيد. بايد فكر كنيم چه شده است كه نيرو هست، امكانات هست، زمينه براي كاركردن هست ولي همه كاسة «چه كنم؟ چه كنم؟» به دست گرفته‌اند. يعني يك مقدار عميق‌تر و ريشه‌اي‌تر بايد به موضوع نگاه كنيم.
چه مي‌شود كه ما ده‌ها هزار پايگاه و جلسه و تشكل و تجمع منتسب به انقلاب و ولايت و حزب‌الله و امثال اين‌ها داريم و سالانه صدها ميليارد تومان پول دارد به نام فرهنگ و مقابله با تهاجم فرهنگي توي اين كشور خرج
مي‌شود، اين همه هم وقت گذاشته مي‌شود، ولي اوضاع اين است كه هست، يعني جماعتي كه كمّاً و كيفاً از ما كمترند، مي‌شوند علمدار فرهنگ و علم و هنر در اين كشور و ما هميشه در موضع انفعال و ضعف قرار مي‌گيريم. اين يك سؤال جدي است كه بايد به آن توجه كنيم.
بخشی از جزوه جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی
