– حتماً جريان جدي واحدي وجود دارد كه هر نشريه‌اي كه تعطيل مي‌شود نشريه ديگري[در همان راستا] درمي‌آيد. جريان[واحد] قطع نشده استحرف جدي واقعي در بين بچه حزب‌اللهي‌ها براي گفتن وجود داشته و آدم‌هايي كه بيايند و اين حرف‌ها را بزنند نيز بوده‌اند.
– امروز بايد از اين منظر نگريست كه چه شده است كه جريان رسانه‌اي انقلاب اسلامي با همه بي‌مهري‌هايي كه در حق آن شده و با وجود همه موانعي كه در راه آن گذاشته شده است همچنان يك جريان زنده در فضاي كشور است.
– ما به يك فضاي خودآزارانه عادت كرده‌ايم كه اگر بهترين «داشته»ها هم در اختيارمان باشد آنها را انكار مي‌كنيم. متأسفانه در فضاي مديريت فرهنگي عادت نكرده‌ايم اين نيروها را تحويل بگيريم.
– بي‌تعارف بايد بپذيريم كه ما اين كار را حرفه‌اي بلد نبوديم. يعني فضاي رسانه‌اي غرب و جبهه مقابل در سطح جهاني و حتي جبهه داخلي كه در اين سه دهه مقابل انقلاب بودند كساني بودند كه قبل از انقلاب كار حرفه‌اي مي‌كردند. توازني برقرار نبود.
– كساني كه پز حرفه‌اي‌گري مي‌دهند را فهرست كنيد و ببينيد از چه رانت‌هاي عجيب و غريبي برخوردار بودند؟ … هم در ارزيابي تحركات جناح‌هاي معارض با انقلاب و هم در ارزيابي داشته‌هاي خودي بايد دقيق‌تر عمل كنيم. گاهي اوقات مشهورات و گزاره‌هاي غلطي مطرح مي‌شود كه مبناي احكام بعدي هم قرار مي‌گيرد؛ بعد هم به «فضا» تبديل مي‌شود… بايد داشته‌هاي خود را جدي بگيريم.
– درباره مطلب ريزش‌ها كه آقاي زائري گفت، ببينيد چه كساني امروز مي‌گويند مي‌خواهيم «جذب» كنيم؟ قاليباف و خاموشي و ديگران مي‌خواهند جذب كنند. خب اينها بيايند جواب بدهند با ما كه در اين فضا بوديم چه كردند؟ 20 نفر را يكجا بيرون كردند، با غيراخلاقي‌ترين روش‌ها. اينها وقتي عَلَم جذب برمي‌دارند من شك مي‌كنم.
– اگر حرمت‌ها را نگه مي‌داشتيم اما در كنار آن نقد هم مي‌كرديم خوب بود. وقتي كسي حرمت رهبري را نگه نمي‌دارد ما چرا بايد حرمت او را نگه داريم؟ بعضي‌ها وقتي رهبري فرياد مي‌زند كه كشور الآن به شما نياز دارد، بياييد در ميدان و حرف بزنيد، مي‌گويند “نه، پز روشنفكري ما به هم مي‌خورد! “. ما اگر مي‌گفتيم فلاني، شما ده سال است كه يك نوشته در فضاي اسلام انقلابي نداشته ايد، در عين حفظ حرمت‌ها نقد هم كرده بوديم.
– اگر جريان‌هاي نخبگاني حزب‌اللهي مراقبه و محاسبه دائمي فردي و جمعي نداشته باشند در معرض ريزش‌اند. در آن صورت ديگر نخبه نيستند، «اشراف»اند. اشراف ممكن است يك وقت خوب كار مي‌كنند اما بعداً فقط از سرمايه مي‌خورند. بعد هم همين‌ها كاست‌هايي تشكيل مي‌دهند كه از رويش‌ها جلوگيري مي‌كنند. من با اين وصف تلاش كردم در فضاهايي كه ظرفيت نيست وارد نشوم و در آنجايي كه وارد مي‌شوم چارچوب‌هاي اخلاقي را حفظ كنم.
* فرازهایی از سخنان در جشن انتشار صدمین شماره ماهنامه «زمانه»، دوشنبه ۲۷ تیرماه ۱۳۹۰، با حضور جلیلی و محمد زائری، علی اکبر رشاد، محمد سرشار