بسم الله الرحمن الرحيم.
عنوان اين سخنراني «امام، موسس جمهوري اسلامي» است و عنوان كرد كه ما اگر بخواهيم جمهوريت را از نگاه امام بشناسيم نيازمند اين هستيم كه ايشان را در كنار اسلام ببينيم، اما نكته مهم اين است كه حتي اگر بخواهيم اسلام را بشناسيم در كنار جمهوري است، يعني هر نوع اسلامي با جمهوري جمع نمي‌شود.
امام صاحب روايتي از اسلام و پرچمدار آن نوع دين‌داري است كه لاجرم بعضي از مفاهيم جمهوريت در او ضروري است؛ يعني اگر ما به امام و اسلام معتقد نباشيم به جمهوريت دين نخواهيم رسيد و اين نكته مهمي است؛ آنهايي كه جمهوريت را مي‌خواهند ضعيف كنند به اسلام محض بي‌توجهي مي‌كنند.
يك عده فكر مي‌كنند كه اگر به جمهوري بي‌اعتنايي كنند نشان دهنده اسلامي بودن آنهاست و تأكيد ما بر مفهوم جمهوريت از موضع جمهوري و معرفتي است.
اگر ما به جريانات توجه مي‌كرديم، جمهوري از دو سو مورد بي‌اعتنايي قرار نمي‌گرفت، بنابراين براي تبيين جمهوريت بايد مباني اسلامي را وارد كرد.
براي اينكه بخش ايجابي در جمهوريت جا بيفتد، مجبورم بيشتر توقف كنم؛ زيرا ما تا درك درستي از جمهوريت نداشته باشيم، در مقابل اين جريان انحرافي كه جمهوريت را تهديد مي‌كند، نمي‌توانيم به مفهوم اسلامي برسيم و تا زماني كه حقشان را بهشان ندهيم، نمي‌توانيم از جمهوريت حرفي بزنيم و هر ميزان بحث جمهوريت را دامن بزنيم با معناي ولايي مشكل دارد.
چه از لحاظ تئوريك و تاريخي مي‌بينم كه با يكديگر تناقض ندارد، بلكه تباين نيز دارد؛ شايد دليلي كه باعث مي‌شود كه بعضي از دوستان به اين اشتباه دچار شوند، اين است كه فكر مي‌كنند يا يك واحد قطبي داريم كه ولايت فقيه بايد حرف آخر را بزند و يا از طريق اكثريت آرا شكل مي‌گيرد.
در اكثر نهادها ساز و كارهايي وجود دارد كه در نهاد سياسي تاثير گذاشته تا امري محقق شود.
من به نظرم مي‌رسد اگر امام (ره) معناي جمهوري را اعلام كرد آن را مقابل اشرافيت مي ديد و از اين مي‌ترسيد كه نظام ديني ايران پس از مدتي به اشرافيت تبديل شود؛ آن فراخوان عامي كه امام مي‌فرمايد، براساس معرفت ديني بوده است و امام براي تمام مردم موضوعيت قائل مي‌شد.
مسير امام مسير پيامبر است و پيامبر رحمت‌للعالمين است؛ يعني در نگاه انبيايي يك نفر انسان هم موضوعيت دارد.
امام دقيقاً با اين نگاه همه مردم را به دخالت در امور جامعه دعوت مي‌كرد و پيامبران آمده اند تا يك خيزش همگاني و مردمي تشكيل شود.
دخالت در سياست يك مرحله مقطعي و غيرقابل جايگزين براي رشد و جايگزيني است؛ اگر چنين راهي براي رسيدن به اوليا بود حتماً امام (ره) مي‌فهميد و مستكبران عالم احساس خطر مي‌كردند.
زماني كه سه راه پيش راهت است، يكي را انتخاب مي‌كني؛ جمهوريت انتخاب راه‌ها نيست، بلكه تعريفي از سلايق و متغيرهاست و امام خميني (ره) فرمودند همه بايد از اين حق برخوردار باشند و شايد دليل ديگري كه امام به اين نتيجه رسيد اين باشد كه او در مواقع حساس خيلي از … .
به قول شهيد آويني تمام كلامات امام (ره) ديني است و هيچ كس از امام ترك اولايي نديده است. بعضي‌ها وارد صحنه عمل نمي‌شدند، ولي كارگران فصلي وراميني با تمام وجود آمدند وارد صحنه شدند كه اسم بسياري از آنها را هم نمي دانيم.
شهداي 15 خرداد اين گونه افرادي بودند بعضي از آنها نه اسم دارند و نه جنازه و بعضي ديگر هم اسم دارند و هم جنازه.
امام (ره) از جريان نخبگي و به بيان ديگر اشراف سوابق بدي داشت و آنها را تجربه كرده بود. ايشان مي‌ديد كه اگر انقلاب را به دست مردم نسپارد امكان اينكه ولايت فقيه در دوره‌هاي بعدي از بين برود وجود دارد.
كسي كه در نظام جمهوري قرار مي‌گيرد اسلام مدافع و منافع گروه‌هاي خاصي نيست و به تعبير نهج‌البلاغه مدافع خواص است.
امام و ولايت فقيه هيچ گاه حاضر نيستند مردم را به قبايل سياسي بفروشند و خيلي جالب است؛ به نظرم از طنزهاي تاريخ است كه در صد سال گذشته شما مي بينيد گروهي كه هيچ وقت نتوانسته اقليت را بدست آورد، مدافع حق و حقيقت و منافع مردم بشود.
روشنفكرها هميشه در جامعه «اقليت مطلق» هستند آنها بايد بيانيه دمكراسي را تعيين كنند و اگر ما از اين وضعيت بيرون نياييم و حكمت جمهوري اسلامي را نفهميم همچنان از يك طرف با تهديدهاي جدي مواجه خواهيم بود و از طرف ديگر فرصت‌هاي را در نظام، منطقه و جهان از دست خواهيم داد.
اگر بچه‌حزب‌اللهي ها بيايند پاي جمهوريت نظام، متوجه مي شوند كه امام از روي اضطرار تصميم گيري را بدست مردم نداده است؛ امام يك سخنراني در دور دوم مجلس شوراي اسلامي دارد كه در آن سوال شد آيا بهتر نيست مردم را از اينكه آينده كشور را تعيين كنند، معاف كنيد و آن را بسپاريم دست مجتهدين كه امام گفت: آن زمان شما گفتيد مجتهد را چه به تصميم‌گيري.
امام صريحاً در اين زمينه به اين نوع تفكر حمله كرد، بايد ببينيد امام (ره) و مقام معظم رهبري چقدر پاي انتخاب مردم مي‌ايستند.
مردم به بني‌صدر راي دادند؛ يعني از جمعيت 14 ميليون نفر، 11 ميليون نفر به وي راي دادند. من يادم هست در مشهد و در جريان استقبال از بني‌صدر جاي سوزن انداختن نبود، دو دستي انقلاب را به آنها تقديم كرديم، اولين انتخاب مردم، بني‌صدر بود، ولي امام (ره) چون آن نگاه حكيمانه را داشت، مي‌دانست كه دارد چه كاري انجام مي‌دهد.
امام فرمودند، همان كساني كه آمدند به بني‌صدر راي دادند، مجلس را هم بدهند به شما؛ در كمتر از يك سال و نيم دولت بني‌صدر سقوط كرد و مملكت يك تجربه بزرگ را از سر گذراند. در نظام جمهوريت اين امكان وجود دارد كه خطاها جبران شود.
هيچ زماني شما نمي بينيد كه مردم به كسي راي داده باشند و ولايت فقيه راي مردم را رد كند؛ چون در نظام ولايت قرار نيست براساس ظرفيت مسئولان تصميمات گرفته شود. اينها قابليت‌هايي است كه در نظام جمهوري اسلامي وجود دارد و ما بايد آنها را بشناسيم.
هر انتخاباتي يك فرصت است، شش ماه قبل از هر انتخاباتي به بچه حزب اللهي ها بايد بگوييم كه خوشحال باشند، چون انتخابات ديگري در راه است. اگر نيروها را معرفي و درباره آنها تحقيق و شناسايي كرديد، آن موقع در انتخابات موفق هستيد؛ البته گروهي ديگر دوپينگي انتخاب مي كنند يعني يك شبه و از روي ليست فست فودي دست به انتخاب مي زنند، اما امام نگاهش دوپينگي نبود، بلكه مي خواست پهلوانانه مديريت كند.
به نيروها بايد شاخص و تحليل بدهيم؛ من جايي نوشتم: «اين ليست فست فودها ذائقه حزب اللهي ها را نابود مي‌كند.»
امام فرمودند: تحليل كنيد هر چند غلط باشد و فرمودند دانشجو بايد تحليل سياسي داشته باشد.
مقام معظم رهبري در خصوص زندگي امام حسن (ع) بسيار مطالعه كرده‌اند و درباره ايشان مي‌فرمايند: علت شكست امام حسن (ع) اين بود كه مردم تحليلشان را از دست داده بودند و اگر شما تحليل نكرديد ما ريزش مي كنيم، پس اگر جمهوريت را با ديدگاه حضرت امام درست بفهميم، آن فرصتي است براي رشد جامعه.