جرس فریاد می دارد كه بربندید محمل ها
جرس فریاد می دارد كه بربندید محمل ها
*
می گویند؛ دوستان می گویند:
” چرا این قدر ایده آلیست هستید؟
صبر ندارید چرا؟ كار فرهنگی زمان می طلبد.
این پرتوقعی ها بچه حزب اللهی ها را بدنام می كند.
چقدر ادعا؟ چقدر توقع؟ ….”
*
می گویند؛ دوستان می گویند:
” چرا افراط؟ چرا عصبانیت؟ چرا این لحن تند؟
باور كنید این حرف ها را آرام تر هم می شود زد.
در یك فضای منطقی راحت تر می شود به تفاهم رسید.”
*
می گویند؛ دوستان می گویند:
” نقد خوب است ولی با مبانی علمی، نقد باید منطق داشته باشد. نقد باید علمی باشد.
باید كارشناسی شده باشد. یادتان نرود راهبرد ما این است: نقد علمی ! ”
*
می گویند؛ دوستان می گویند:
” حرف زدن آسان است. كار سخت است.
مدیریت سخت است. كار پیچیده است.
به این سادگی ها نیست.”
*
می گویند؛ دوستان می گویند:
” این حرف ها كه جایش توی بعدالتحریر نیست.
جلسه بگذارید صحبت كنیم. خیلی بحث ها را می شود خودمانی تر حل كرد. ”
*
و می شنویم. و نگاه می كنیم. و تامل می كنیم. و به یاد می آوریم.
و از یاد می بریم. و باز می شنویم. و نگاه می كنیم. و تامل می كنیم.
و به یاد می آوریم. و از یاد می بریم. و باز می شنویم. و نگاه می كنیم.
و تامل می كنیم. و به یاد می آوریم. و از یاد می بریم. و باز می شنویم. و نگاه می كنیم. و نگاه می كنیم.
و نگاه می كنیم. و نگاه می كنیم.
٭٭٭
دنیا تكانی خورده است.
مسلمان ها جانی گرفتهاند. اگر دولت های مزدور و روشنفكرهای غربزدة واداده بگذارند اتفاقاتی خواهد افتاد.
و چرا معطل «اگر»ها شویم؟
ان الله یُحبُ الذین یقاتلون فی سبیله صفاً كانهم بنیان مرصوص.
*
و البته درست قبل از همین آیه فرموده است:
یا ایها الذین امنوا لم تقولون ما لاتفعلون.
*
پیشدرآمد آن «صف» و جبهة زنجیرهای فولادین كم كردن فاصلة قول و عمل است.
*
و البته هر كس از خود باید شروع كند.
*
و البته هیچ كس در خود نباید تمام كند.
*
آن كه به فكر اصلاح دیگران نیست در این جبهه نیست.
*
و آن كه بیش از اصلاح خود به فكر اصلاح دیگران است هم.
٭٭٭
*
سوره به بیست و سومین شماره در دورة جدید رسیده است.
و كمكم دارد «میرسد».
بسیاری تریبون های فرهنگی و مطبوعاتی انقلاب در چنین مرحلهایـ كه دیگر بایكوت و بیاعتنایی مثمر ثمر نبوده ـ مشمول تیرهای اتهام و كین دوستان نادان یا دشمنان دانا شدهاند و فرو افتادهاند.
سر خم می سلامت شكند اگر سبویی
بسیار راه های نرفته پیش روست و كارهای نكرده و این علاوه میشود بر ده ها مصاحبه و مقاله و گزارش و میزگرد و … كه هنوز معطل انتشارند.
این را نوشتم كه دوستانی كه دل با سوره دارند مطمئن شوند به حرارت تحریریهای كه از خاكسترش هم ققنوس بر خواهد خاست.
*
متشكریم از دوستانی كه نظر میدهند. نقد میكنند. پیشنهاد پیش مینهند. خدا قوت میگویند. پند میدهند. خرده میگیرند. پژواك مینویسند.
*
سوره فقط یك حلقه است.
و قرار است یك سنگ نشانی باشد كه ره گم نشود.
جبهه فرهنگی انقلاب به صدها سوره و امثال سوره نیازمند است و بگو هزارها.
كار باید كرد و این تكلیف همه است.
*
سرمقاله این شماره حرف های تكراری زیاد دارد.
این تكرار را بدل از تذكار بگیرید.
اول؛ سرمقاله چیز دیگری بود كه با مشورت دوستان ماند برای فرصتی دیگر.
*
بهار نزدیك است. حلال كنید و ببخشایید قصورها را و تقصیرها را و بخوانیم با هم جملاتی از آخرین سرمقاله سید شهیدان اهل قلم را:
بهاران، رازدار رستاخیز پس از مرگ است و قبرستان ها مزارعی هستند كه در آنها بذر مردگان افشاندهاند و جسم تا نمیرد كجا رستاخیز پذیرد؟
… با بهاران روزی نو میرسد و ما همچنان چشم به راه روزگاری نو
* بعد التحریر سوره، دوره چهارم، شماره 23، بهمن ماه 1384